Venceslao, Milano, Malatesta, 1705

 SCENA III
 
 ERENICE sola
 
 ERENICE
535S’è ver che t’ami Ernando,
 mia beltade, io compiango i tuoi trionfi.
 Fuor del mio sposo, ogni altra
 tua vittoria detesto, ogni altr’onore;
 né ti chiedo trofei dopo il suo core.
 
540   Sì candida e sì bella
 non è la tortorella
 quanto di questo cor
 la fedeltà.
 
    Né mai fiamma rubella
545il chiaro suo candor
 macchiar potrà.